تو یه احساس عجیبی ...

تو یه احساس عجیبی 

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

دلـــــــــــــــــــــــــــــــــــ....

دست که بلرزد اشتباه مینویسی

پایت که بلرزد اشتباه میروی

دلت که بلرزد ....

...

..

.

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

...

                                                    

                                                                                           ...

                                                                  ...  از جنسِ آه عکسی باید گرفت ...

                                                                                           ...
                                                                                          

راز زندگـــی...

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

غنچه با دل گرفته گفت:
«زندگی،
لب ز خنده بستن است
گوشه ای درون خود نشستن است.»
گل به خنده گفت:
«زندگی شکفتن است
با زبان سبز، راز گفتن است.»*
گفت و گوی غنچه و گل از درون باغچه
باز هم به گوش می رسد...
تو چه فکر می کنی؟
راستی کدام یک درست گفته اند؟
من که فکر می کنم
گل به راز زندگی اشاره کرده است
هر چه باشد او گل است
گل یکی دو پیرهن
بیش تر ز غنچه پاره کرده است!

قیصر امین پور

امــ...ـــا آه ...

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

فرصت برای حرف زیاد است

اما...
اما اگر گریسته باشی ...

آه ...

بی تـــ...ــــو

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

بی تو اینجا همه در حبس ابد تبعیدند
سالها، هجری و شمسی، همه بی خورشیدند

از همان لحظه که از چشم یقین افتادند
چشم های نگران آینه ی تردیدند

نشد از سایه ی خود هم بگریزند دمی
هر چه بیهوده به گرد خودشان چرخیدند

چون به جز سایه ندیدند کسی در پی خود
همه از دیدن تنهایی خود ترسیدند

غرق دریای تو بودند ولی ماهی وار
باز هم نام و نشان تو زِ هم پرسیدند

در پی دوست همه جای جهان را گشتند
کس ندیدند در آیینه به خود خندیدند

سیر تقویم جلالی به جمال تو خوش است
فصل ها را همه با فاصله ات سنجیدند

تو بیایی همه ساعت، همه ثانیه ها
از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند.
"قیصر امین پور"

مــــ...ـــــا

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

مــ...ـــا همان آدمهایی هستیم که به راحتی دیگران را ترک میکنیم
اما وقتی کسی ترکمان میکند
جوری که انگار دنیا به آخر رسیده باشد
بغض گلویمان را خفه می کند !!!

----

حس مبهم !

" دامنه های کوه «بونیز» شهرستان جهرم"

من از عهد آدم تو را دوست دارم

 از آغاز عالم تو را دوست دارم

 چه شب ها من و آسمان تا دم صبح

 سرودیم نم نم ؛ تو را دوست دارم

 نه خطی ، نه خالی ! نه خواب و خیالی !

 من ای حس مبهم تو را دوست دارم

 سلامی صمیمی تر از غم ندیدم

 به اندازه ی غم تو را دوست دارم

 بیا تا صدا از دل سنگ خیزد

 بگوییم با هم : تو را دوست دارم

 جهان یک دهان شد هم آواز با ما :

 تو را دوست دارم ، تو را دوست دارم .

قیصر امین پور